Historia Szkoły Podstawowej nr 11 w Będzinie sięga roku 1964. 25 czerwca 1964r. odbyło się pierwsze spotkanie 9-cio osobowej rady pedagogicznej. Szkoła rozpoczęła swoją działalność 1 września 1964 roku w budynku Szkoły Podstawowej nr 1 w Będzinie – Małobądzu, w którym była „sublokatorem”, gdyż budynek przeznaczony dla SP11 nie był jeszcze gotowy przyjąć uczniów. Po uroczystości inauguracji roku szkolnego 1964/65 wydzielono spośród społeczności SP 1 uczniów SP 11, tworząc 8 oddziałów liczących ogółem 308 osób. Nauka odbywała się w trudnych warunkach, lekcje trwały od godz. 12:30 do 19:00. Mimo tych trudności myśl o własnej, nowej i pięknej szkole dodawała otuchy i zapału do pracy. Cały czas trwały przygotowania do przeniesienia szkoły do nowego budynku, w czym chętnie uczestniczyli nauczyciele i rodzice uczniów, z wielkim zapałem i poświęceniem pracując przy wykończeniu wnętrza i przewożeniu wyposażenia szkoły. Aż nadszedł ten upragniony dla wszystkich dzień!
23 stycznia 1965r. nastąpiło oficjalne przekazanie budynku w dzielnicy im. PPR (dzisiejsza nazwa Syberka) przez władze miasta, oraz Inspektorat Oświaty. Mimo wielu trudności organizacyjnych ten pierwszy w historii „jedenastki” rok szkolny 1964/65 zakończono z dobrymi wynikami nauczania. Rozbudowa osiedla im. PPR przyczyniła się do szybkiego wzrostu liczebności uczniów „jedenastki” w kolejnych latach szkolnych, a co za tym idzie do wzrostu liczby zatrudnionych w szkole pracowników. Warto zaznaczyć, że spośród nauczycieli zatrudnionych w pierwszych latach pracy szkoły wielu zakończyło swą drogę zawodową właśnie w tej szkole, przepracowując w niej 20-30 lat.
W ciągu trzech lat od momentu powstania szkoły nastąpiło wiele zmian. W roku 1967/68 w szkole uczyło się już 798 uczniów w 22 oddziałach liczących średnio 36 uczniów w jednej klasie. Zmianie uległo też otoczenie: teren szkoły i boiska sportowe obsiano trawą, powstała działka przyrodnicza. Pomocy przy zagospodarowaniu terenu udzieliły ówczesne władze miejskie, a nauczyciele, uczniowie i rodzice przepracowali kilka tysięcy godzin, pozytywnie wpływając na estetykę otoczenia. Rok szkolny 1968/69 rozpoczęto z liczbą 950 uczniów zgrupowanych w 25 oddziałach. Wyż demograficzny jaki wszedł do szkól w latach 80-tych znacznie pogorszył i tak już trudne warunki pracy i nauki w „pękającej w szwach” szkole. Nadszedł rok szkolny 1985/86 – najtrudniejszy, zajęcia lekcyjne odbywały się na 3 zmiany i trwały nieprzerwanie od godziny 8:00 do 19:00. Klasy pierwsze stanowiły 6 oddziałów i w każdym uczyło się 35 – 40 osób. Oddanie do użytku nowych szkół na terenie osiedla – SP 13 w 1979r. i SP 17 w 1986r. zmieniło liczbę uczniów w szkole. Znacznie poprawiły się warunki nauki i pracy. Obecnie szkoła liczy 14 oddziałów i uczęszcza do niej 298 uczniów.
Na przestrzeni tych lat miały miejsce w szkole ważne wydarzenia. W pamięci społeczności szkolnej mocno zapisał się dzień 20 kwietnia 1965r. W tym bowiem dniu na wniosek Rady Pedagogicznej nadano szkole imię wybitnego rewolucyjnego poety Władysława Broniewskiego. Od tego dnia, każdego roku uroczyście obchodzimy rocznicę śmierci poety, w czasie których organizujemy wieczornice i apele. Dzień Patrona na stałe wpisał się w tradycję szkoły. Przez wiele lat młodzież szkoły utrzymywała kontakt z żoną zmarłego poety, panią Wandą Broniewską, który zapoczątkowany został w 1966roku przez szczep harcerski. Po kilku latach przerwy w 1978r. uczniowie ponownie nawiązali korespondencję z panią Broniewską, która trwała do 1989r. Nadesłane przez żonę poety rękopisy, zdjęcia i dokumenty wzbogaciły prowadzoną przez uczniów Księgę Patrona Szkoły. W 18 rocznicę śmierci Władysława Broniewskiego odsłonięto ścianę patrona, a w 22 rocznicę nadano szkole sztandar. W styczniu 1992r. rozpoczęto redagowanie gazetki szkolnej „Gillette” przez członków Samorządu Uczniowskiego. W ramach ochrony języka polskiego tytuł gazety zmieniono na „Żyletka”. Obecnie wydaje się około 3 numerów rocznie gazetki szkolnej o nazwie „Echo szkoły”. Od początku istnienia szkoły nauczyciele prowadzili różnego typu zajęcia pozalekcyjne np.: chór, zespół wokalny i instrumentalny, koła: polonistyczne, matematyczne, informatyczne, plastyczne, teatralne, techniczne, ekologiczne w czasie których rozwijali zdolności i zainteresowana wychowanków. Na przestrzeni lat uczniowie brali udział w różnych konkursach i zawodach sportowych często zdobywając w nich wysokie lokaty.
Za wysokie osiągnięcia szczególnie uzdolnieni w nauce lub sporcie uczniowie byli uhonorowani Stypendium Rady Miejskiej w Będzinie i Nagrodą Prezydenta Miasta co zawsze przynosiło szkole zaszczyt i chlubę. Dzięki nauczycielom wychowania fizycznego szkoła może poszczycić się wysokimi osiągnięciami sportowymi, zarówno w konkurencjach indywidualnych jak i grach zespołowych, które przyczyniły się do uzyskania w roku 1970 i 1979 tytułu „najbardziej usportowionej szkoły w mieście”. Swą obecność staraliśmy się zaznaczyć również w dziedzinie sztuki . W konkursach plastycznych o zasięgu wojewódzkim, a nawet ogólnopolskim nasi młodzi artyści bardzo często zdobywali pierwsze miejsca, a chór szkolny i zespół wokalny w Wojewódzkich Przeglądach Zespołów Artystycznych kilkakrotnie „wyśpiewał” nagrody pierwszego stopnia.
Od pierwszych lat funkcjonowania szkoły uczniowie chętnie uczestniczyli w różnych akcjach charytatywnych na rzecz dzieci chorych, potrzebujących pomocy lub z własnej inicjatywy podejmowali takie działania. Do szczególnych zadań w tym zakresie należały: akcja „Pomóżmy choremu koledze”, zbiórka pieniędzy dla powodzian, zbiórka prezentów świątecznych dla Domu Dziecka w Sarnowie, udział w zbiórkach organizowanych przez „Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy”. Wychowankowie szkoły nie zapomnieli także o zwierzętach systematycznie odwiedzając i wspierając finansowo i rzeczowo „Schronisko dla zwierząt” w Sosnowcu. W roku szkolnym 2002/2003 utworzono pierwszy oddział integracyjny i w ten sposób staliśmy się pierwszą w Będzinie podstawówką, w której w jednej klasie uczą się dzieci sprawne i „sprawne inaczej”. W bieżącym roku szkolnym funkcjonuje osiem klas integracyjnych.